加入书架 | 推荐本书 | 返回书页

998小说网 -> 玄幻魔法 -> 旧五代史

正文 附录 进旧五代史表

上一页        返回目录        下一页

    多罗质郡王臣永瑢等谨奏,为http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《旧五代史》编次成书恭呈御览事。

    臣等伏案薛居正等所修http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代史》,原由官撰,成自宋初,以一百五十卷之

    书,括八姓十三主之事,具有本末,可为鉴观。虽值一时风会之衰,体格尚沿于

    冗弱;而垂千古废兴之迹,异同足备夫参稽。故以杨大年之淹通,司马光之精确,

    无不资其赅贯,据以编摩,求诸列朝正史之间,实亦刘昫http://

    dhttp://

    dhttp://

    dhttp://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《旧书》之比。乃征

    唐事者并传天福之本,而考五代者惟行欧阳之书,致此逸文,浸成坠简。阅沉沦

    之已久,信显晦之有时。

    钦惟我皇上绍绎前闻,纲罗群典,发秘书而雠校,广四库之储藏。欣覯遗篇,

    因裒散帙,首尾略备,篇目可寻。经呵护以偶存,知表章之有待,非当圣世,曷

    阐成编。臣等谨率同总纂官右春坊右庶子臣陆锡熊、翰林院侍读臣纪昀,纂修官

    编修臣邵晋涵等,按代分排,随文勘订,汇诸家以搜其放失,胪众说以补其阙残,

    复为完书,可以缮写。

    窃惟五季虽属闰朝,文献足征,治忽宜监。有http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》以综事迹之备,有

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》以昭笔削之严,相辅而行,偏废不可。幸遭逢乎盛际,得焕发其幽光,

    所裨实多,先睹为快。臣等已将http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》所录http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《旧五代史》,依目编辑,勒

    成一百五十卷,谨分装五十八册,各加考证、粘签进呈。敬请刊诸秘殿,颁在学

    官。搜散佚于七百余年,广体裁于二十三史。著名山之录,允宜传播于人间;储

    乙夜之观,冀禀折衷于睿鉴。惟惭疏陋,伏候指挥,谨奏。

    乾隆四十年七月初三日多罗质郡王臣永瑢

    经筵日讲起居注官武英殿大学士臣舒赫德

    经筵日讲起居注官文华殿大学士臣于敏中

    工部尚书和硕额驸一等忠勇公臣福隆安

    经筵讲官协办大学士吏部尚书臣程景伊

    (经筵讲官户部尚书臣王际华)

    经筵讲官礼部尚书臣蔡新

    经筵讲官兵部尚书臣嵇璜

    经筵讲官刑部尚书仍兼户部侍郎臣英廉

    都察院左都御史臣张若溎

    经筵讲官吏部左侍郎臣曹秀先

    户部右侍郎臣金简

    御制题旧五代史八韵

    上承唐室下开宋,五代兴衰纪欲详。

    旧史原监薛居正,新书重撰吉欧阳。

    泰和独用滋侵佚,永乐分收究未彰。

    四库搜罗今制创,群儒排纂故编偿。

    残缣断简研磨细,合璧连珠体裁良。

    遂使已湮得再显,果然绍远藉搜旁。

    两存例可援刘昫,专注事曾传马光。

    序以行之诗代序,惕怀殷鉴念尤长。

    ◎旧五代史编定凡例

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》原书体例不可得见。今考其诸臣列传,多云事见某书,或云某

    书有传,知其于梁、唐、晋、汉、周断代为书,如陈寿http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《三国志》之体,故晁公

    武http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《读书志》直称为诏修梁、唐、晋、汉、周书。今仍按代分编,以还其旧。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》本纪沿http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《旧唐书》帝纪之体,除授沿革,钜纤毕书。惟分卷限

    制为http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》所割裂,已不可考。详核原文,有一年再纪元者,如上有同光

    元年春正月,下复书同光元年秋七月,知当于七月以后别为一卷。盖其体亦仿

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《旧唐书》,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴》尚沿其例也。今厘定编次为本纪六十一卷,与http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《玉海》所

    载卷数符合。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》本纪俱全,惟http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《梁太祖纪》原帙已阙,其散见各韵者,仅得六

    十八条。今据http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《册府元龟》诸书征引http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》者,按条采掇,尚可薈萃。谨仿前

    人取http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《魏澹书》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《高氏小史》补http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《北魏书》之例,按其年月,条系件附,厘为

    七卷。

    一、五代诸臣,类多历事数朝,首尾牵连,难于分析。欧阳修http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《新史》以始

    终从一者入梁、唐、晋、汉、周臣传,其兼涉数代者,则创立杂传归之,褒贬谨

    严,于史法最合。http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》仅分代立传,而以专事一朝及更事数姓者参差错列,

    贤否混淆,殊乖史体,此即其不及http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》之一端。因篇有论赞,总叙诸人,难

    以割裂更易,姑仍其旧,以备参考。得失所在,读史者自能辨之。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《后妃列传》,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》中惟http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《周后妃传》全帙具存,余多残阙。

    今采http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代会要》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《契丹国志》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《北梦琐言》诸书以补其阙,用

    双行分注,不使与本文相混也。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《宗室列传》,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》所载颇多脱阙。今并据http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《册府元龟》、

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴注》诸书采补,其诸臣列传中偶有阙文,亦仿此例。

    一、诸臣列传,其有史臣原论者,俱依论中次第排比;若原论已佚,则考其

    人之事迹,以类分编。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》标目,如李茂贞等称http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《世袭传》,见於http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》原文;其

    杨行密等称http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《僣伪传》,则见于http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴考异》。今悉依仿编类,以还其旧。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》诸志,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》内偶有残阙。今俱采http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《太平御览》所引

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》增补,仍节录http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代会要》诸书分注于下,以备参考。

    一、凡纪传中所载辽代人名、官名,今悉从http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《辽史索伦语解》改正。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》所载http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》原文,多有字句脱落、音义舛讹者。今据前

    代征引http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》之书,如http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴考异》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴注》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《太平御览》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《太平广

    记》http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《册府元龟》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《玉海》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《笔谈》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《容斋五笔》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《青缃杂记》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《职

    官分纪》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《锦绣万花谷》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《艺文类聚》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《记纂渊海》之类,皆为参互校订,

    庶臻详备。

    一、史家所纪事迹,流传互异,彼此各有舛误。今据新旧http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《唐书》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《东都

    事略》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《宋史》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《辽史》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《续通鉴长编》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代春秋》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《九国志》、

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《十国春秋》及宋人说部、文集与五代碑碣尚存者,详为考核,各加案语,以资

    辨证。

    一、陶岳http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代史补》、王禹偁http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代史阙文》、本以补http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》之阙,虽

    事多琐碎,要为有裨史学,故http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧阳史》亦多所取。今并仿裴松之

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《三国志注》体例,附见于后。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》与http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》时有不合。如http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《唐闵帝纪》,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》作明宗第三

    子,而http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》作第五子,考http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代会要》、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴》并同http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》。又,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧

    史·唐家人传》云:太祖有弟四人,曰克让、克修、克恭、克宁,皆不知其父母

    名号。据http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史·宗室传》,则克让为仲弟,克宁为季弟,克修为从父弟、父曰

    德成,克恭为诸弟,非皆不知其父母名号。又,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《晋家人传》止书出帝立皇后冯

    氏,考http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》纪传,冯氏未立之先,追册张氏为皇后,而http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》不载。又,

    张万进赐名守进,故http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》本纪先书万进,后书守进,http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》删去赐名一事,

    故前后遂如两人。其余年月之先后、官爵之迁授,每多互异。今悉为辨证,详加

    案语,以示折衷。

    一、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》改修,原据http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》为本,其间有改易http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》之文而涉笔偶

    误者。如章如愚http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《山堂考索》论http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》载梁遣人至京师,纪以为朱友谦,传以

    为朱友谅;杨涉相梁,三仕三已,而岁月所具,纪载实异,至末年为相,但书其

    罢,而了不知其所入岁月;唐明宗在位七年余,而论赞以为十年之类是也。有尚

    沿http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》之旧而未及刊改者。如吴缜http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代史纂误》讥http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史·杜晓传》幅巾

    自废不当云十余年;http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《罗绍威传》牙军相继不当云二百年之类是也。今并各加辨

    订于每卷之后,庶二吏异同得失之故,读者皆得以考见焉。

    旧五代史提要

    臣等谨案:http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《旧五代史》一百五十卷,并目录二卷,宋司空同中书门下平章

    事薛居正等撰,考晁公武http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《读书志》云:开宝中,诏修http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《梁唐晋汉周书》,卢多

    逊、扈蒙、张澹、李昉、刘兼、李穆、李九龄同修,宰相薛居正等监修。http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《玉海》

    引http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《中兴书目》云:开宝六年四月戊申,诏修http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代史》,七年闰十月甲子,书

    成,凡百五十卷,目录二卷,为纪六十一,志十二,传七十七,多据累朝实录及

    范质http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代通录》为稿本。其后欧阳修别录http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《五代史记》七十五卷藏于家。修殁

    后,官为刊印,学者始不专习http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》,然二书犹并行于世。至金章宗泰和七年,

    诏学官止用http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧阳史》,于是http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》遂微。元明以来,罕有援引其书者,传本

    亦渐就湮没,惟明内府有之,见于http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《文渊阁书目》,故http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》多载其文,

    然割裂淆乱,已非居正等篇第之旧。恭逢圣朝右文稽古,网罗放佚,零缣断简,

    皆次第编摩,臣等谨就http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《永乐大典》各韵中所引http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》,甄录条系,排纂先后,

    检其篇第,尚得十之八九。又考宋人书之征引http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》者,每条采录,以补其阙,

    遂得依原书卷数勒成一编。晦而复彰,散而复聚,殆实有神物呵护,以待时而出

    者,遭逢之幸,洵非偶然也。欧阳修文章远出居正等上,其笔削体例亦特谨严,

    然自宋时论二史者,即互有所主。司马光作http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴》,胡三省作http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《通鉴注》,皆

    专据http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》而不取http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧史》。沈括、洪迈、王应麟辈,为一代博洽之士,其所

    著述,于薛、欧二史亦多兼采,而未尝有所轩轾。盖修所作,皆刊削旧史之文,

    意主断制,不肯以纪载丛碎自贬其体,故其词极工,而于情事或不能详备。至居

    正等奉诏撰述,本在宋初,其时秉笔之臣,尚多逮事五代,见闻较近,纪传皆首

    尾完具,可以征信,故异同所在,较核事迹,往往以此书为长。虽其文体卑弱,

    不免叙次烦冗之病,而遗文琐事,反藉以获传,实足为考古者参稽之助。又http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《欧

    史》止述天司、职方二考,而诸志俱阙,凡礼乐职官之制度,选举刑法之沿革,

    上承唐典下开宋制者,一概无征,亦不及http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《薛史》诸志为有裨于文献。盖二书繁

    简,各有体裁,学识兼资,难于偏废。昔修与宋祁所撰http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《新唐书》,事增文省,

    足以括刘晌http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《旧书》,而昫书仰荷皇上表章,今仍得列于正史,况是书文虽不

    及欧阳而事迹较备,又何可使隐没不彰哉!谨考次旧文,厘为http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《梁书》二十四卷、

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《唐书》五十卷、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《晋书》二十四卷、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《汉书》十一卷、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《周书》二十二卷、

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《世袭列传》二卷、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《僣伪列传》三卷、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《外国列传》二卷、http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    http://

    《志》十二卷,共

    一百五十卷,别为目录二卷,而搜罗排纂之意,则著于凡例,具列如左。乾隆四

    十年七月恭校上。
没看完?将本书加入收藏我是会员,将本书放入书架复制本书地址,传给QQ/MSN上的好友章节错误?点此举报